American Horror Story to serial, który stanowi żywy dowód na to, że świetna obsada i doskonała ścieżka dźwiękowa czynią bardzo dobrą produkcję. Nieważne, że widzieliśmy już setki filmów o rodzinach, które wprowadzają się do nawiedzonych domów.
Pierwsze, co trzeba oddać reżyserom i producentom, to unikalna atmosfera niepokoju, która nie pryska wraz z pojawieniem się pierwszej zjawy. A w zasadzie też to, że do końca nie jesteśmy pewni, czy zjawa istnieje, czy też może źródło lęku nie kryje się gdzie indziej. Przez kilka pierwszych odcinków seria konfrontuje widza z szeregiem motywów i chwytów, które bardzo dobrze są nam znane z wielu horrorów. Ale AHS czerpie przede wszystkim z dobrej tradycji gotyckiego horroru (stylistyka "Innych") oraz satanistycznego kina grozy ("Dziecko Rosemary"), do którego w ostatnich miesiącach nawiązali twórcy "Postrachu nocy" czy "Naznaczonego". A jednocześnie jest to podróż sentymentalna w stronę seriali z dreszczykiem, takich jak "The Twilight Zone" czy "Goosebumps", z tym że twórcy zadbali o szczegóły. W AHS każdy znajdzie coś dla siebie: czy to tradycyjne ghost story, czy też motyw ''morderca w domu'' albo głosy doprowadzające do szaleństwa. Twórcy otwarcie nawiązują do tradycji, ale czynią to w sposób niebywale inteligentny. A wszystko w konsekwentnej stylistyce i przy akompaniamencie inspirującej ścieżki dźwiękowej.
Link do utworów wykorzystanych w serii:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz