Produkcja wpisuje się pośrednio w krąg tematyki poruszanej np. w "Tesis" Amenabara czy "Benny's Video" Hanekego: przemocy w mediach oraz problemu tzw. "snuff movies", czyli jak niewielka jest różnica między przekroczeniem dobrego smaku a człowieczeństwem.
linki:
Wiki
Videodrome - Klub Miłośników Filmu
Na zdrowy rozsądek nie ma tu miejsca, więc widza nietypowy klimat od razu zniechęca bądź szybko fascynuje, przy czym na obojętność raczej nie ma tu miejsca. „Videodrome” z 1983 roku jest nie tylko doskonałym wprowadzeniem w twórczość Kanadyjczyka, ale i błyskotliwym (jeśli w ogóle można użyć słowa „błyskotliwy” omawiając kino Cronenberga) paszkwilem na media światowe, które na początku lat 80. bezczelnie zadomowiły się w kręgach władzy. W tytule tej recenzji widnieją słowa Marshalla McLuhana, dla którego media są przekazem, bo media właśnie poddają człowieka obróbce, mamią zmysły i intelekt nadając treść wypowiedziom płynącym z telewizora, radia czy prasy. Oczywiście McLuhan uważa, w przeciwieństwie do Cronenberga, że człowiek może wspaniale wykorzystać media, dla jego dobra, wszak „globalna wioska” to tak szlachetne zjawisko. „Videodrome” to jednak przerażające ekstremum tezy medium is the message.
(fragment, Rafał Oświeciński - DESJUDI, http://www.film.org.pl/prace/videodrome.html)
